Lyrics
Þétt mér við hlið, situr Heiða en við
Höfum ei meira að segja
Við höfum þann sið, að við sitjum í bið
Yfir sorgum er best að þegja
Það var ekki neitt eitt, sem að öllu fékk breytt
Ekkert sem hægt er að telja
Þykir mér það víst leitt, en allt sem ég get veitt
Er víst til að han a kvelja
Og nú fall'af trjánum blöð
og þau föla mynda tröð
Sem ég feta svo burt frá þér
Það er aftur komið haust,
þó ennþá blási vindar laust
og þú ert ekki lengur hér
Þú veist hvað ég vil - ef þú vilt finna yl
Vertu þá ekki að hringja
Því ég á ekkert til, og ég ekkert nú skil
Við skulum ei sporin mín þyngja
Ó Heiða var mér flóð og fjara
Við fegurst vorum meðal para
En hún var lygin, sönn og köld og hlý
Já hún var mér allt, og engin orð eru nógu
Þó er eitt sem er vel, og það aldrei ég fel
Og enginn því frá mér stelur
Ég á frjálst hugarþel og þar minningu el
Og ákveðin stúlka þar dvelur
Og nú fall'af trjánum blöð
og þau föla mynda tröð
Sem ég feta svo burt frá þér
Það er aftur komið haust
þó ennþá blási vindar laust
og enn geng ég burt frá þér
Og þó þú sért ei lengur mín
og engin ábyrgð sé víst þín
þá er ég að tapa mér
